October, 2014 – Concerto Magazin, Austria – www.concerto.at
Christian Bakonyi – Concerto Magazin Österreich
Peter Van Huffel’s Gorilla Mask – Bite my Blues *****
Schade, dass es sich mit dem Label CleanFeed in Österreich so schwer zusammenarbeiten läßt. Da braucht es oft Monate, bis Ware ausgeschickt wird, Neuheiten werden manchmal gar nicht präsentiert und leider viele andere Unzulänglichkeiten haben mittlerweile dazu geführt, dass sich kein Vertrieb um die Ware des Labels annehmen will. Dabei hat sich dieses kleine portugiesische Label zu einem großartigen Player entwickelt, der sogar zwei kleine Jazz Festivals in den USA ausrichten konnte. Sei es wie es sei, trotzdem muss man darauf hinweisen, welch tolle Musik auf diesem Label erscheint, zum Beispiel mit Peter Van Huffel’s Gorilla Mask. Peter Van Huffel, Saxophon, Roland Fidezius, Bass, Effekte, und Rudi Fischerlehner, unser in Berlin lebender, österreichischer Schlagzeuger, erzeugen bei „Bite my Blues“ eine, gerade in letzter Zeit beispiellose, Free Jazz Kraft, die wunderbar mit Funk und Blues durchzogen ist, dass den Hörern das Herz vor Freude fast aus der Brust hüpfen muss. Toll, dass hier mit Rudi Fischerlehner auch ein Österreicher ganz kraftvoll in’s Jazz Geschehen mit eingreift. Roland Fidezius spielt sich mit seinem Bass die Finger wund, klingt wie Colin Hodgkinson während seiner besten – der Back Door- Zeit. Überhaupt erinnert mich Huffel’s Gorilla Mask etwas an die britische Jazzrock Band, die von 1971 bis 1977 aktiv war. Gorilla Mask taucht zwar tiefer in den Jazz und ist beim Musizieren etwas freier, aber das grundlegende Ding beherrschen Peter Van Huffel, Roland Fidezius und Rudi Fischerlehner perfekt, nämlich das Begeistern mit Musik. Stark!!!
|
September 9th, 2014 – Skug – Journal fuer Musik, Austria
– full review: www.skug.at
GORILLA MASK “Bite My Blues” (Review by Curt Cuisine)
“Der richtige Zeitpunkt für die CD von Peter Van Huffel’s Gorilla Mask. Unter dem Titel »Bite my blues« hören wir astreinen Freejazz-Power-Punk, was natürlich auf dem Papier ein Widerspruch ist, im Ohr aber weniger. Drummer Rudi Fischerlehner klöppelt, was das Zeug hält, Bassist Roland Fidezius grummelt und wummert, und Peter van Huffel am Altsaxophon röhrt und grölt und fitzelt, um immer wieder aus minimalistisch verdichteten Melodielinien ins Animalische hervorpreschen zu können. Wäre diese Art von Jazz nicht auch schon locker 30 Jahre alt, wär’s vermutlich beeindruckender. Aber zur Hölle, es macht immer noch einen Heidenspaß, weil gar so kompetent dargeboten.”
|
September, 2014 – Grisli, France – http://grisli.canalblog.com
GORILLA MASK “Bite My Blues” (Review by Luc Bouquet)
“Et Zu, un peu de trash ! Mais à la différence des bruyants italiens, la sportivité n’est pas le seul domaine de nos trois gorilles masqués (Peter van Huffel, Roland Fidezius, Rudi Fischerlehner). Ainsi, entendra-t-on un altiste aylériser son souffle ou un bassiste électrique jazzer en solo. Oui, la terre brûlée n’est pas leur unique domaine : il faut compter sur cet altiste obstiné, têtu, tenace et ne faisant jaillir le cri que dans l’absolue nécessité. Il faut compter sur ce bassiste dévissant le bruit pour lui offrir quelques soutes salvatrices. Il faut compter sur ce batteur pour délivrer les métriques du genre.
Mais il faut aussi que le trash se sache. Ainsi, l’obligation d’enserrer le cercle, de convoquer pelleteuse et bétonneuse, d’activer lyrisme vicié et crachats soniques seront respectés à la lettre. Rien d’anormal donc. Vous reprendrez bien un peu de trash ?.”
|
September, 2014 – Jazzmozaïk , Netherlands
GORILLA MASK “Bite My Blues” (Review by Peter de Backer)
“Als een rechttoe rechtaan punk- band, zo schiet deze cd uit de start- blokken. Om maar te zeggen dat de elektrische bas van Roland Fidezius in hoge mate de klankkleur van dit trio bepaalt. De Canadese altsaxofonist met de wel zeer Vlaams klinkende naam nam al eerder op voor Clean Feed, maar dan eerder in een kamerjazz setting. Met deze band, die opereert vanuit Berlijn, speelt hij metaljazz zoals we die ook wel kennen van John Zorns Painkiller. Al klinkt Van Huffel wel anders dan Zorn. Beeld je in hoe Peter Brötzmann en David S. Ware op altsax zouden klinken en je hebt een idee. Gorilla Mask speelt vooral stevige en soms zelfs heel dansbare uptemponummers en maakt indruk met zijn rauwe energie, al zit er een stevige muzikaliteit achter al die power. Van Huffel schreef alle stukken zelf. De muziek werd live opgenomen in clubs van Toronto, maar de hoesfoto werd wel genomen in de Gentse Handelsbeurs. ”
|
August 18th, 2014 – Jazzflits, the Netherlands – www.jazzflits.nl
Review: GORILLA MASK “Bite My Blues” (by Herman te Loo)
“Een onbekende Nederlander? En Belg misschien? Nee, altsaxofonist Peter van Huffel komt uit Canada en opereert vanuit Berlijn. Daar vormde hij vijf jaar geleden het trio Gorilla Mask. Basgitarist Roland Fidezius en drummer Rudi Fischerlehner zijn de ideale partners voor de rauwe muziek van de groep. Die combineert het avontuur van de freejazz met de agressie en energie van de punk/hardcore. Liefhebbers van bands als Cactus Truck en The Thing zullen zeker genieten van wat Gorilla Mask te bieden heeft. Van Huffel zelf beschikt over een emotionele saxofoonstijl die zich kenmerkt door een vibrato met een stevige kartelrand. Zo ergens tussen John Zorn en Thomas Chapin in. ‘Bite My Blues’, het tweede album van de groep, werd live opgenomen tijdens een tour door Canada. Dat is een goed idee, want op het podium komt de muziek van Gorilla Mask vast beter tot zijn recht dan in de studio. Wat opvalt, is hoe helder de structuren van Huffels composities herkenbaar zijn in de groepssound. Het drietal neemt ook regelmatig gas terug om vervolgens weer in sneltreinvaart door te denderen. Het trio staat in oktober gepland in de Tilburgse jazzclub Paradox en daar kon het wel eens flink tekeer gaan.”
|
August, 2014 – Freistil Magazin, Austria
Review: GORILLA MASK “Bite My Blues”
“Verzerrte Tieftonmonster, bis die Hypnose greift, stampfende Patterns und rollende Sticks, und darauf, dazwischen, überall: entfesselte Melodien, melodische Entfesslungskunst. Der Ur-Ottensheimer und langjährige Berliner Rudi Fischerlehner (Rupp/Müller/Fischerlehner, Fiium Shaarrk, …) an den Drums und Bassist Roland Fidezius (The Aquanomics, CallMeCleo, …) legen Brett nach Brett, Sprungbrett nach Sprungbrett für das oft und zurecht gerühmte Altsaxofon des Kanadiers Peter Van Huffel (House Of Mirrors, Boom Crane, …). Treibender Rockblues, impulsiv und tight, schleudert Free Jazz durch die Luft, dessen Ausdruck – egal ob schwebend oder exaltiert – nachvollziehbar bleibt und dadurch mitreißt. Das sich verausgabende Blasinstrument steht klar an der Spitze der Soundformation, Van Huffel ist der solierende Kapitän, dessen Besatzung ihm nichts als Steilvorlagen liefert. Diese Live-Aufnahme aus Toronto fängt ein stimmiges Set ein, mit reichlich starken und einigen großartigen Momenten. Bei Broken Flower etwa blüht passagenweise Schönheit auf, die an die wunderbaren Ruhephasen auf Throat von Little Women erinnert. Und die Abschlussnummer Z birgt eine Wende, die dem Auditorium so plötzlich die vielzitierten Schlapfen auszieht, dass es bis zum Ende der Platte nicht merkt, dass es vor fünf Minuten barfuß gegen die Wand geklatscht wurde. (steroid)”
|
August, 2014 – Jazz.pt, Portugal – www.jazz.pt
Peter Van Huffel’s GORILLA MASK “Bite My Blues” (Review by Gonçalo Falcão)
“Descobrir novos caminhos para o punk através do jazz pode parecer um absurdo, mas na verdade é por aqui que podemos pegar neste disco. O “powertrio” de Peter Van Huffel tem a energia e a intensidade do punk rock e alarga-as através das improvisações do saxofone. Esta é uma banda capaz de dar um estalo na cara daqueles que esperam pela vida como quem espera pelo metro ou por um abaixamento de impostos.
Estão em campo duas ideias diferentes. Por um lado a repetição tribalista, surgida no rock com Bo Diddley, em que os instrumentos são percutidos e a guitarra é um tambor que acentua o ritmo, e por outro a enorme capacidade melódica que ouvimos nos Ramones. E enquanto a banda arrasa a sala com o seu poder rítmico, o saxofone navega naquela hecatombe em solos lindíssimos que nunca perdem a carga nem a espontaneidade.
Dave Wayne descreveu, no texto que acompanha o disco, o som de Huffel como «o tom cavernoso de Arthur Blythe com a euforia repetitiva de David S. Ware» e eu não consigo fazer melhor. Parece uma descrição científica. O disco do trio alemão foi gravado ao vivo em Toronto e capta com vividez toda a força e energia do grupo e a sua capacidade de improvisar.
A música deste trio de jazz faz muitos grupos de rock parecerem o Noddy: alarga o cérebro, empurra-nos para a frente. É fortíssima e muuuuuuito boa, mesmo quando adopta formas do jazz clássico (“Fast & Flurious”). A Alemanha gosta dos extremismos e neste caso ainda bem, pois este jazz cru, cheio de rock, suburbano, adolescente, prova que o destino destina mas nós também temos de fazer por isso. Não há caminhos, há que caminhar.”
|
August 1st , 2014 – Jazz da Gama, Canada – www.jazzdagama.com
Peter Van Huffel’s GORILLA MASK “Bite My Blues” (Review by Raul da Gama)
“When the late Lewis Thomas, geneticist and essayist, had listened to Gustav Mahler’s 9th Symphony, he was struck by the sense of disenchantment—even doom—he seemed to feel relating the symphony to the prospect of destruction due to war that seemed to plague modern society. That, it bears remembering, was during the Vietnam war, which America was embroiled in. Today’s death by terrorism seems to inform much modern music as it did not only the prospect of Mahler’s 9th, but also the music of the roaring 60’s. While Peter van Huffel’s Gorilla Mask’s recording, Bite My Blues may not sense doom, it certainly—like the protestations of African American 60’s music—suggests disenchantment. Even in the sense of desperation of the destruction of nature, which is suggested by the sardonic name of the ensemble, the music of dissonance and atonality marked by the compositions on this recording would appear to be de rigueur. The screaming of Mr. Van Huffel’s alto saxophone, the mighty groans of Roland Fidezius’ bass and the incessant rattling of the drums, and the snap and crackle of the cymbals and other percussion at the hands of Rudi Fischerlehner would suggest that something of that order is going on in the soulful depths of this trio. This makes for music that is not only beautifully terrifying, but significant as well…”
|
July 16th , 2014 – Enola, Belgium – enola.be
Peter Van Huffel’s GORILLA MASK “Bite My Blues” (Review by Guy Peters)
“Zijn naam klinkt als die van een coureur uit Neeroeteren of Lampernisse, maar in werkelijkheid is Peter Van Huffel een in Berlijn wonende Canadees die niet zomaar vast te pinnen is op een of andere lokale scene of stijl. Met zijn in 2009 opgerichte trio Gorilla Mask is hij intussen toe aan zijn tweede album, na een eerste op het Portugese Clean Feed. Zoals je uit de hoes kan afleiden trekt die bij momenten aardig van leer, maar dan zonder in de val van het eendimensionale geweld te trappen…”
|
July, 2014 – Bad Alchemy, Germany (Review by Rigobert Dittmann) www.badalchemy.de
“GORILLA MASK Bite My Blues (Clean Feed, CF302CD): Nur der Voodoo von Marlene, der blonden Venus, war noch heißer als der Scheiß, den die drei da bieten, die ihre Koffer in Berlin stehen haben. Roland Fidezius, der bei HOWL!, dem Debut des Trios 2012, noch den Kontrabass traktierte, hat zum E-Bass gewechselt und ist bei diesem Livemitschnitt aus Toronto umso dynamischer und effektvoller. Er und Drummer Rudi Fischerlehner sind schon von Odd Shot und Benedikt Joch her bestens vorgeglüht, um Peter Van Huffel bei seinem Quasi-Heimspiel, er stammt nämlich aus Kanada, den Boden unter den Füßen heiß zu machen. Seit der in Berlin angekommen ist, hat er sich mit der Sängerin Sophie Tassignon in House of Mirrors, seinem eigenen internationalen Quartet mit dem Schweizer Trommler Samuel Rohrer oder in The Scrambling EX mit Andreas Willers und Oliver Steidle mal so, mal so gezeigt. Hier bläst er auf seinem Altosaxophon, als wäre der Spirit von Brötzmann auf Black Flag übergesprungen. Nennt es Punk Jazz, Metal Jazz oder Thrash Jazz, ich nenne es Fire Music. Stellt euch dennoch King Kong unchained vor, etwas Gewaltiges, das mit gesträubtem Silberrücken fast’n’fuzzy auf einen zurollt. Oder Bergtrolls, die mit schwerem Tritt und schmerzunempfindlich eine Belagerungsmaschine voran wuchten, von unerbittlich röhrendem Gebläse angestachelt. Van Huffel durchbricht da mit geschwollenen Stirnadern die Schallmauer zum Gjerstad- und Gustafsson-Level. Bis in der dünnen Luft nur noch der Bass durchhält, um sanft überzublenden zu ‘Broken Flower’, wo Van Huffel zu perkussivem Gefunkel ein blaues Feuer schürt und immer mehr aufflackern lässt. Bei ‘Fast & Flurious’ (sic!) ist das Saxophon ganz flame & frumious, das Tempo galumphing. Zuletzt wird mit ‘Z’ das einzige Überbleibsel von HOWL! in die Schädel gehämmert, der Bass ein treibendes Schnarren, die Drums ein Trommelfeuer, das Alto ein unaufhaltsames Rasen. Affenstark! [BA 82 rbd]”
|
Peter Van Huffel’s GORILLA MASK “Bite My Blues” – Five by Five: Jazz Tokyo Review by Kayo Fushiya – July, 2014 – www.jazztokyo.com
|
July 16, 2014 – Tomajazz, Spain – www.tomajazz.com
GORILLA MASK – Bite My Blues (Review by Pachi Tapiz)
“Nada mejor que una grabación en directo para la segunda entrega del trío Gorilla Mask de Peter van Huffel. Bite My Blues se grabó en directo en Toronto (Canada) los días 2 y 3 de julio de 2013. Las composiciones de van Huffel se siguen desenvolviendo en un terreno en el que confluyen la improvisación del jazz y la inmediatez del rock. “Z”, una de las mejores composiciones de Howl (Between The Lines, 2012) es el único tema que recupera este músico canadiense de su estreno discográfico, a pesar de que el CD proviene de una gira del trío.
Potente saxofonista, la forma en que la música de Peter van Huffel se desarrolla con el apoyo del bajista eléctrico Roland Fidezius y la potente pegada de Rudi Fischerlehner puede recordar en “Chained” a la potencia de los Full Blast de Peter Brötzmann, aunque ni las composiciones ni la forma de exponer la música tienen la crudeza arrolladora que acostumbra la formación del alemán. Esta referencia desaparece con los ritmos cambiantes de “What?!” y “Skunk”. “Bite My Blues” y “Z” son dos temas marca de la casa, una potente mezcla de jazz y hard rock / heavy metal. “Fast & Flurious”, el tema restante, sirve para exclama “Ayler Lives!” en el año en que se cumple el 50º aniversario del seminal Spiritual Unity.”
|
July 16, 2014 – Dragon Jazz, Belgium – www.dragonjazz.com
GORILLA MASK – Bite My Blues (Review by Pierre Dulieu)
“Les mots “punk” et “jazz” ont déjà été accolés jadis dans d’autres circonstances mais aucune musique ne mérite mieux ce label que celle de Bite My Blues, un compact sorti sur le label portugais Clean Feed. Enregistré live à Toronto en 2013 par le saxophoniste canadien Peter Van Huffel et ses acolytes Roland Fidezius à la basse électrique et Rudi Fischerlehner à la batterie, cette musique, qu’il aurait été impensable de jouer en studio, frappe le public entre les deux yeux avec une intensité qui déborde sur la folie. Mais au-delà de l’attitude hardcore qui ne laisse ni chance au lyrisme ni place aux ballades, il émane des sons primordiaux de ce trio en fusion un autre genre d’émotion, celle qui fait naître des frissons dans l’échine quand les aiguilles passent dans le rouge (depuis Tony Williams et john McLaughlin, j’appelle ça l’effet Emergency). Et c’est à peine si l’on prête attention aux variations de tempo, aux références implicites à d’autres cultures situées plus à l’Est, ou à ce diable de saxophoniste qui déroule ses phrases angulaires à toute pompe avec la même dextérité que Vin “Fast & Furious” Diesel négocie ses virages urbains. Certes, à l’opposé d’un jazz smooth et lisse, cette musique est free, radicale, frénétique et même parfois chaotique en dépit de la cohésion sans faille entre les trois instrumentistes, mais elle est également aussi dense, menaçante et excitante qu’un orage de mille éclairs par une nuit d’été.
“Play it loud” pour que vrombisse la basse et claquent les percussions… Et imaginez maintenant la tête d’un mélomane inconditionnel d’harmonies douces et de silences à la ECM qui tomberait par hasard sur cette décharge électrisante. Ha ha !!!”
|
July 11, 2014 – Music Austria – www.musicaustria.at
GORILLA MASK – Bite My Blues (Review by Michael Ternai)
“Nun, all jenen, die die eher traditionellen, gediegenen und zugänglicheren Jazzklänge zu schätzen wissen, denen sei schon im Vorhinein gesagt, dass sie bei der kanadisch-deutsch-österreichischen Formation Gorilla Mask vermutlich mit großer Sicherheit an der falschen Adresse sind. Denn das, was das fulminant aufspielende Dreiergespann auf seiner eben erschienenen CD “Bite My Blues” (Clean Feed Records) in erfrischend kompromissloser Form vorexerziert, ist der Bruch mit so ziemlich allen möglichen vorherrschenden Konventionen und Regeln. Was regiert, ist der freie musikalische Geist, der in seinen unterschiedlichsten Ausformungen voll ausgekostet wird.
|
July 10th, 2014 – Culture Jazz, France (Review by Thierry Giard) www.culturejazz.fr
Peter VAN HUFFEL’S GORILLA MASK : “Bite My Blues”
“Nous suivons avec intérêt le parcours discographique toujours intéressant du saxophoniste canadien (basé à Berlin), Peter Van Huffel. Gorilla Mask est le volet, disons hardcore de son parcours musical. L’énergie du rock-métal combinée avec l’inventivité du jazz pour atteindre une forme de transe diabolique… En concert, l’expérience doit être assez saisissante. Disons tout de suite que cette démarche ne nous touche guère et nous rebuterait même un peu. Il en faut pour tous le goûts…”
|
July 5th, 2014 – Perfect Sounds, Norway – www.perfectsounds.blogspot.no
Fave Music January to July 2014. Top 35 Albums: by Chris Monsen
#19 – Peter Van Huffel’s GORILLA MASK: Bite My Blues (Clean Feed)
|
June 24, 2014 – Something Else! Reviews, USA
http://somethingelsereviews.com
Peter Van Huffel’s GORILLA MASK – Bite My Blues (Review by S. Victor Aaron)
“Bite My Blues is madness, but there’s a method to this madness. Van Huffel sets the parameters wide, encouraging flexibility amongst everyone and it works, because everyone is so attuned to everyone else. From a punk attitude comes jazz aptitude; Gorilla Mask does it again.”
|
June 2014 – Longplay, Poland – http://longplayrecenzje.blox.pl
Longplay Recenzje Review by Robert Ratajczak – Gorilla Mask “Bite My Blues” (Clean Feed 2014)
|
|